gagavuz türkçesi

Varna’daki Karadenize ilişkin toplantımız bitmişti. Rus meslekdaşlar ısrarla davet ettiler. Onların araştırma gemisiyle Kırım’a, oradan trenle Moskova’ya oradan da yine trenle Batum’a ve Trabzon’a gelmiştim. Çok ilginç yolculuklardı. İleride anlatacağım.
Sivastopol’da Biyoloji Arşt. Enstitüsü’nde on gün kadar çalıştım. Bu Enstitü Avrupa’nın en eski deniz biyolojisi laboratuvarlarından. Napoli’deki buradakinden birkaç yıl önce kurulmuş . 1760 lı yıllarda...
Bir ara Bölüm başkanı hoca yanıma bir asistanını rehber olarak verdi. Sumru dedi “bu genç sana şehri gezdirecek. Kendisi Türkçe de biliyor, rahat edersin”. Yola çıktık. İngilizceyi bırakıp Türkçe hitap ediyorum. Fakat ses yok. Sonunda “Hocam ben Türkçe bilmem” dedi. “Bildiğim, babaannemin küçükken bana kızdığı zaman söyledikleri”. İngilizceye dönmüştük artık. Peki ne derdi babaannen? “defol pis köpek” derdi… Anlamını biliyordu.
Şehri gezdik tozduk. "Babam memur. Türkçe bilir isterseniz bi uğrayalım" dedi. Tamam dedim. Babasının bürosu en az 70 m2 lik kocaman bir oda. Tavan 5 m. yüksekte. Küçük bir pencere. Küçük bir çalışma masası. Masanın başında babası çalışıyor. Başka kimse yok. Mekan çok geniş ama acayip kasvetli… Tanıştık, sohbete başladık. Kendilerinden, Gagavuz (Gök oğuz)’ lardan birçok konudan uzun uzun sohbet ettik. Oğluna neden Türkçe öğretmedin diye serzenişte bile bulundum…
Bir Anadolu türkü ile ilk defa konuştuğunu kendi Türkçesi hakkında ne düşündüğümü sordu. Gerçekten çok iyi idi. “senin Türkçen mükemmel” dedim. Anlamadı. “Şahane” dedim. Anlamadı. “Arı Türkçe” ,”destile”… Anlatamadım. Sonunda “haa! dedi PAK. Evet bir uzun süredir Türkçesinin pak olduğunu söylemeye çalışıyordum. Ama hep Arapça, Farsça kelimelerle. Öztürkçe pak kelimesini hatırlamamıştım. Gagavuz dostumun dili benimkinden daha Türkçe idi.